Historie

Het moet in 2008, op 11-jarige leeftijd, geweest zijn toen ik voor het eerst interesse kreeg in de duivensport. Dit gebeurde via mijn grootvader, Arthur Machiels, die al zijn hele leven duiven had. Eén van mijn eerste herinneringen is het wachten op Barcelona 2008. Mijn grootvader had een paar duifjes in de strijd, waaronder “Polleke” (of de “Montauban” zoals hij toen nog heette). Deze vlucht werd geen succes, aangezien “Polleke” net na de prijzen arriveerde. Voor mij was het echter wel een hele belevenis om een duif van zo ver te zien aankomen! Later dat jaar, was er een Nederlandse aanvlieger, die we mochten houden. Samen met mijn broer Mathijs werd er een thuis in het tuinhuis een klein kweekhokje getimmerd om met deze duif te gaan kweken. Ons eerste duivenhokje was een feit! Tussen 2009 en 2011 was ik zeer actief op duivengebied. Naast het verzorgen van de duiven in het kleine kweekhokje aan huis, ging ik ook helpen bij mijn grootvader op de hokken en mee inkorven. Natuurlijk was ik ook altijd paraat wanneer de duiven moesten thuiskomen. In die tijd had mijn opa één goede duif, namelijk de hier boven reeds vermelde “Polleke”. In 2009 en 2010, vloog deze meneer twee hele mooie prijzen op loodzware Barcelona’s. Op de editie van 2009, zag ik hem als eerste, zeer hoog uit het noorden terugkomen. Een echt kippenvel moment was dat. Ook in 2011, op een snelle Barcelona, wist hij een mooie prijs te scoren. Later dat jaar werd hij voor de laatste vlucht uit zijn carrière ingekorfd, namelijk Perpignan. Het werd een vlucht onder moeilijke (regenachtige) omstandigheden, waarop ’s avonds geen enkele duif in Limburg haar hok wist te bereiken. De volgende morgen was het zeer slecht weer, mistig met motregen. Mijn grootvader en ik installeerden ons in de garage waar we nog net de valplank konden zien. We waren nog geen kwartier buiten toen er ineens een duif heel laag naar het hok dook. De duif was kletsnat, waardoor ik deze niet herkende. Echter, mijn grootvader had zijn grote favoriet “Polleke” natuurlijk meteen herkend. Op 7-jarige leeftijd won “Polleke” nog een prachtige nationale kopprijs, 15de nationaal Perpignan. Hierna volgde er voor mij een periode (2011 – 2014) van verminderde interesse in de sport, deels door andere interesses, maar ook door het verhuizen van “Polleke” naar het kweekhok. De herstart kwam er in de zomer van 2014. Per toeval geraakte ik weer betrokken bij de duiven van mijn grootvader en was de interesse terug gewekt. Al snel werd er besloten om duiven te gaan kopen. De eerste twee kocht ik eind augustus via het internet van de Comb. Vieberink (Gendringen, NL). Hierbij zat Kilo, de vader van Remco (1ste provinciaal Narbonne 2020). Later volgden er nog veel meer duifjes, onder andere van Frank Zwiers (Terheijden, NL), Jelle Jellema (Nijverdal, NL), Harold Zwiers (Den Ham, NL) en Cees Nijdeken (Rijssen, NL). Vanaf 2015 werd er in tandem gespeeld met mijn grootvader onder de naam Roosen – Machiels. Daarnaast zijn we eind 2015 gestart met de bouw van een nieuw vlieghok op een andere locatie. De bedoeling was om samen te blijven spelen met mijn grootvader op diens hokken en in parallel te gaan starten op mijn eigen hokken. In 2016 ging de gezondheid van mijn grootvader achteruit en nam ik de volledige verzorging van de duiven van hem over. Jammer genoeg overleed hij in oktober van dat jaar. Het debuut op de grote fond werd in 2017 gemaakt, nog op de hokken van mijn grootvader. Op de eerste vlucht, Agen, werd er meteen een kopduif geklokt. Een dochter van “Polleke” won 4de provinciaal Agen bij de jaarlingen. Een paar dagen later kon ik ook een mooie duif bij de eerste 200 nationaal klokken op Barcelona. Een heel mooi begin! Begin 2018 werden de resterende vliegduiven overgewend naar de nieuwe hokken. Samen met de jonge duiven van 2017, werd er voor het eerst deelgenomen aan de wedstrijden vanop de nieuwe locatie. Dat jaar werd een jaar vol pech. Door een besmetting opgelopen in de mand, konden we enkel in de laatste twee weekends van het seizoen deelnemen aan twee fondvluchten. Deze twee vluchten waren alsnog een onverhoopt succes! Op beide vluchten klokten we de snelste duif in MKFV en werd er begonnen met 3de provinciaal. Het debuut op de internationale vluchten vanaf de nieuwe locatie werd gemaakt in 2019. Met meteen de eerste provinciale overwinning op Pau, begon dit subliem. Een week later, op een loodzware Agen, strandde onze jaarlingduivin op de 2de plaats provinciaal vanuit Agen. Het mooiste moment kwam er op Marseille, onze topduivin Rita won deze vlucht provinciaal met een straat voorsprong en werd afgevlagd als 2de nationaal!